Σε συγκινησιακή ατμόσφαιρα και με τη συμμετοχή των Τοπικών Αρχών, των
προσφυγικών σωματείων και πλήθος κόσμου πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις
μνήμης της 14ης Σεπτεμβρίου της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς
Ασίας.
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με την τέλεση επιμνημόσυνης δέησης στον Ιερό
Μητροπολιτικό Ναό της Έδεσσας όπου εκφωνήθηκε και ομιλία από την Πρόεδρο
του Συλλόγου Μικρασιατών Πέλλας «η Μπίγα» κα. Μαρία Μπούζουρα.
Η κα.
Μπούζουρα αναφέρθηκε στα τραγικά γεγονότα, στην ιστορική και σύγχρονη
σημασία τους και, περιγράφοντας τη μαρτυρική πορεία των προσφύγων μετά
από την καταστροφή της Σμύρνης, εκφώνησε ένα ποίημα του αείμνηστου Λάμπη
Γερεμτζέ.
Ακολούθησε η επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο Προσφυγικού Ελληνισμού και
κατάθεση στεφανιών από τον Αντιπεριφερειάρχη, τους εκπροσώπους των
τοπικών αρχών, των προσφυγικών συλλόγων και των λοιπών συνδέσμων και
σωματείων. Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με την παράθεση δεξίωσης.
Ακολουθεί χαιρετισμός του Αντιπεριφερειάρχη κ. Θεοδωρίδη:
«Το έγκλημα και οι βιαοπραγίες που διαπράχθηκαν σε βάρος του Ελληνισμού
της Μ. Ασίας αποτελούν μία από τις μελανότερες σελίδες της παγκόσμιας
ιστορίας.
Η άνοδος του Τουρκικού Εθνικισμού και οικονομικά συμφέροντα τα οποία
απέκτησαν διασυνδέσεις με την Οθωμανική Αυτοκρατορία οδήγησαν σε
συστηματικούς διωγμούς του ελληνικού στοιχείου από το 1913 ως την
Μικρασιατική Εκστρατεία. Η τελική πράξη του δράματος έλαβε χώρα το
Σεπτέμβρη του 1922 με την καταστροφή της Σμύρνης. Λεηλασίες σπιτιών και
καταστημάτων, βιαιοπραγίες εναντίων αμάχων γυναικών και κοριτσιών,
αποκεφαλισμένοι άνδρες, ουρλιαχτά και πτώματα περιγράφονται σε
μαρτυρίες ανθρώπων που βιώσαν την εισβολή του στρατού των ατάκτων στην
Σμύρνη υπό την καθοδήγηση του Μουσταφά Κεμάλ.
Πάνω από ενάμισι
εκατομμύριο Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες των
προγόνων τους και να έρθουν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω
τους πάνω από 600.000 νεκρούς.
Σ’ όλες τις εποχές η Μικρά Ασία αποτελούσε σημαντική κοιτίδα του
Ελληνικού Πολιτισμού. Η καταστροφή του ‘22 αποτέλεσε ένα καίριο πλήγμα
για τον πολιτισμό που άνθισε σ’ αυτά τα μέρη. Ευτυχώς ένα σημαντικό
μέρος αυτού του πολιτισμού μεταφέρθηκε από τους πρόσφυγες στην μητέρα
Ελλάδα αποτελώντας πολύτιμη μαγιά για την ανάπτυξη της χώρας μας τις
δεκαετίες που ακολούθησαν.
Οι εκδηλώσεις μνήμης της 14ης Σεπτεμβρίου μας βοηθούν να
επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με το παρελθόν. Δεν είναι δυνατό να
εφησυχάζουμε σήμερα αναπολώντας και προβάλλοντας το μεγαλείο της
ιστορίας του ελληνισμού.
Η οικονομική κρίση και οι διεθνείς εξελίξεις
καθιστούν αναγκαίο να ατενίσουμε το μέλλον ως έλληνες, με αισιοδοξία
αλλά και ρεαλισμό και, κυρίως, με σχέδιο και στρατηγική.
Στεκόμαστε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη απέναντι στα θύματα της
Γενοκτονίας της Μικράς Ασίας. Τιμούμε τη μνήμη τους και δηλώνουμε
υπερήφανοι συνεχιστές της προσφοράς και του αγώνα τους για μία Ελλάδα
κοινωνικά δίκαιη, οικονομικά εύρωστη και ικανή να προσφέρει προοπτική
και ελπίδα στα παιδιά της».
